• فرآیندهای قادر و توانمند نمیتوانند ماندگار باشند، مگر اینکه سازمان به اندازه کافی بالغ باشد تا آنها را حفظ نماید.
• بهبود فرآیند بهترین رویکردی است که یک برنامه بهبود سازمانی را مرحله­بندی می­کند تا به طور موفقیت­آمیزی به حالت­های پیش­بینی­پذیرتری از قابلیت سازمانی دست یابد.
• هر مرحله یا سطح بلوغ، یک مبنای لازم و ضروری طرح می­کند تا بر آن اساس بهبود آینده تضمین شود.

همچنین، در مدل بلوغ فرآیندی، به عنوان یک استاندارد، حداقل پنج چالش یا سطح برای موفقیت سازمان به این صورت شناسایی و تعیین شده است؛

• مدیریت دارای استانداردهای کمی برای سنجش بلوغ گردش کار فرآیندهای کسب و کار است و نیازمند روش قابل قبول برای شناسایی ریسک­هایی است که ضعف­های فرایندها بر روی توسعه سازمان و دستیابی به اهداف کسب و کار تحمیل می­کنند.
• مدیریت روش­های قابل قبول اندکی دارد تا میزان انطباق بین چگونگی انجام وظایف و چگونگی توصیف گردش کار فرآیندها را به درستی بسنجد. در این مدل کوشش می­شود اعتبار الزامات و نیازمندی­های سیستم، درستی استفاده از موردهای مطالعه و توصیفات مبتنی بر مدل، و اثربخشی کاربردهای عملی به گونه­ای هماهنگ شوند.

• مدیریت غالباً آگاهی ندارد که تا چه اندازه اکتساب یا رشد سازنده و پویا ناشی از شیوه­های متعدد انجام وظایف مشابه است. خلق و ایجاد فرآیندهای استاندارد و به­هم مرتبط، الزامات و نیازمندی­های کارکردهای سازمان را ساده نموده، در نتیجه پیچیدگی سیستم­های سازمان را کاهش می­دهد.جزییات بیشتر درباره این پایان نامه :

  

  پایان نامه رابطه بین قابلیت های بازاریابی و عملیاتی با عملکرد مالی

• سازمان­ها، روش­های قابل قبول اندکی دارند تا قابلیت عرضه­کنندگان برای تحویل پروژه­های واگذار شده و دیگر خدمات آنان را در مقایسه با پارامترهای ادعا شده در طرح پیشنهادی سنجش کنند. بعلاوه، آن­ها نیازمند مبنایی قابل قبول برای مشخص کردن الزامات و نیازمندی­های قراردادی هستند تا فرآیندهای کاری عرضه کنندگان بهبود یابد.
• مدیریت نیازمند یک راهنماست تا بداند بنیادهای لازم برای فرآیندهای کاری به چه شیوهای استقرار یابند که چابکی سازمانی حفظ و هزینه­های عملیاتی کمتر شود (کورتیس و آلدن[2]، 2007).