پایان نامه بررسی اثر راهبردهایِ کنارآمدن با فشارِ روانی(بر اساسِ مدلِ لازاروس)

علاوه بر این, یافته های به دست آمده از تحلیل ماهیت کارکردی حمایت نشان داد که حمایت هیجانی در مقایسه با حمایت ابزاری در کاهش اثر منفی و مخرب استرس بهتر عمل می کند. پژوهش اُکنر, کوب و اُکنور[۱۱] (۲۰۰۳) نشان داد که استرس با ابعاد سه گانه حمایت اجتماعی ادراک شده شامل حمایت خانوادگی, حمایت دوستان و حمایت دیگرانِ مهم رابطه منفی و معنادار نشان داد. والینتینر, هالاهان و موس[۱۲] (۱۹۹۴) در پژوهشی با هدف بررسی الگوی منسجم سازوکارهای میانجیگر و تعدیل کننده فرایند مقابله در دانشجویان با بهره گرفتن از تحلیل های روابط ساختاری خطی نشان دادند که همسو با الگوی مفروض, حمایت والدینی اولیه از طریق راهبردهای مقابله انطباقی به طور مستقیم و غیرمستقیم با تغییرات بعدی در سازگاری روان‌شناختی رابطه دارد. علاوه بر این, ارزیابی های کنترل محور, نه تنها رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و راهبردهای مقابله ای میانجیگری کرد بلکه در پیش بینی اثربخشی پاسخ های مقابله ای نیز اثرگذار واقع شد. به بیان دیگر، نتایج نشان داد که تجربه منابع حمایتی از طریق فراخوانی فرایندهای ارزیابی شناختی کنترل محور؛ در پیش بینی الگوهای مقابله ای کارامد و در نهایت، سطوح بهینه سازگاری روان شناختی موثر واقع شد.

تعداد قابل ملاحظه ای از مطالعات در بررسی مفهوم استرس بر نقش تعیین کننده و بلامنازع تفاوت های فردی در «فرایند های ارزیابی شناختی» تاکید کرده اند (کاسیدی[۱۳], ۲۰۰۷؛ گوائرتز و گریگوایر[۱۴]، ۲۰۰۴؛ ریچاردز و پیهت[۱۵], ۲۰۰۰؛ دآندا, بارونی, باسکین, باچوالد, مورگان, او, گولد و ویس[۱۶], ۲۰۰۰؛ کویپر, مارتین و اُلینگر[۱۷], ۱۹۹۳؛ حجت[۱۸] و همکاران, ۲۰۰۳).

گوائرتز و گریگوایر (۲۰۰۴) رابطه بین فرایندهای ارزیابی شناختی و استرس تحصیلی را در گروهی از نوجوانان دختر و پسر مطالعه کردند. نتایج نشان داد در حالیکه دختران در مقایسه با پسران اهمیت بیشتری به موقعیت استرس زا دادند، پسران در مقایسه با دختران گزارش کردند که در مواجهه با موقعیت های استرس زا از منابع مقابله ای بیشتری برخوردارند. در این پژوهش، نتایج تحلیل خوشه ای نشان داد که بین گروه های با الگوهای ارزیابی مختلف، از نظر سطوح تجارب تحصیلی استرس زا با یکدیگر تفاوت معناداری وجود دارد.

با توجه به اهمیت مفهوم ارزیابی در تجربه یک رویداد استرس‌زا عجیب به نظر می رسد که چرا مطالعات کمی این موضوع را در موقعیت های آکادمیک مورد توجه قرار داده اند. پاره ای از مطالعات نشان داده اند که یادگیرندگان فشارها و انتظارهای مرتبط با موقعیت های تحصیلی خود را متعارف ترین تنشگرهای زندگی روزانه خود قلمداد می‌کنند (دآندا و همکاران, ۲۰۰۰؛ هالستید, جانسون و کانینگهام[۱۹], ۱۹۹۳). مطالعات انجام شده در این حوزه عمدتا بر راهبردهای مقابله ای ترجیحی مورد استفاده یادگیرندگان در مواجهه با موقعیت های استرس‌زای تحصیلی مبتنی است (دآندا و همکاران، ۲۰۰۰؛ دامونت و پرووست[۲۰]، ۱۹۹۹؛ ریجاوک و بردار[۲۱]، ۲۰۰۲؛ تورشیم و وولد، ۲۰۰۱) و از توجه به فرایندهای ارزیابی شناختی که پیشایند این راهبردها هستند, بازمانده اند.