بنابراین در جنگ اسلامی یا جهاد ، برخلاف جنگهای معمولی ، اهداف شخصی مطمع نظر نمی باشد . به عبارت دیگر هدف ، آدم کشی ، کشورگشایی ، تحمیل عقیده و بالاخره مداخله نظامی در امور سایر کشورها نیست . بنابراین به صورت قاطعانه نمی توان گفت که ترور و  تروریسم از منظر اسلام مردود است و بر خلاف دستورات و اهداف عالیه اسلام می باشد . ( فصیحی، ۱۳۸۹ )

بدیهی است که ترور و تروریسم مفهوم نسبتاً جدیدی است و در گذشته این مفهوم در دنیا مطرح نبوده است بنابراین اسلام به صورت مستقیم به این پدیده متعرض نشده است . اما در فقه اسلامی مفاهیم و موضوعاتی وجود دارد که با مفاهیم تروریسم ارتباط دارد

مطابق با حدیثی معتبر پیامبر اکرم ( ص ) تروریسم را با صراحت نهی کرده اند . بعنوان مثال ابوصیاح کنانی به امام صادق می گویند و قد نهی رسول الله صلی اله علیه و آله و سلم عن الفتک یعنی رسول خدا از ترور نهی فرمودند ( شیخ کلینی ، اصول کافی ، ۷/۳۷۵ ) ( جلالی،۱۳۸۴ )

با عنایت به این که سازمان کنفرانس اسلامی به عنوان یک نهاد رسمی بین المللی می تواند تبیین کننده مواضع رسمی دولت های اسلامی به صورت مشترک باشد ، مطالعه مواضع این سازمان در قبال موضوع تروریسم کمکی به ارائه تصویر کلی از نگرش جهان اسلام در قبال این پدیده است .

در بند ۲ ماده ی نخست موافقت نامه ی مربوط به (( کنفرانس اسلامی جهت مبارزه با تروریسم بین الملل )) که ایران نیز طی (( قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون سازمان کنفرانس اسلامی جهت مبارزه با تروریسم بین المللی )) مصوب ۲۱/۳/۱۳۸۰ مجلس شورای اسلامی و ۷/۱۰/۱۳۸۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام به آن ملحق شده است برای اولین بار از تروریسم تعریف ارائه شده است . ( کارگری،۱۳۹۰ )

کنوانسیون در بخش اول در قسمت تعاریف و کلیات طی ماده اول پس از تعریف دولت متعاهد ، به تعریف تروریسم و جرم تروریستی می پردازد .

در این رابطه تروریسم به معنی هر اقدام خشونت بار و یا خطر آفرین با هر نیت و انگیزه است که در صدد انجام موارد ذیل باشد :

1. طرح جنایت فردی و یا دسته جمعی با هدف وحشت آفرینی عمومی
2. مصدوم ساختن مردم و به مخاطره افکندن جان ، شرف ، آزادی ، امنیت و حقوق آن ها
3. در معرض خطر قرار دادن محیط زیست ، امکانات شهری ، اموال عمومی و یا خصوصی
4. اشغال اماکن عمومی و خصوصی
5. به خطر انداختن وضعیت منابع مالی و یا امکانات بین المللی
6. به خطر انداختن تمامیت ارضی ، وحدت سیاسی و یا حاکمیت دول مستقل

جرم تروریستی عبارت است از :

هرگونه عمل در آغاز کردن ، مشارکت ورزیدن و یا اجرای عملیات تروریستی در هر یک از کشورهای متعاهد بر ضد شهروندان ، دولت مردان ، تاسیسات و یا منافع شان و یا اماکن متعلق به دول خارجی و یا شهروندان بیگانه که مقیم دول متعاهد هستند ، در صورتی که عمل و جرم مذکور بر طبق قانون داخلی کشور متعاهد قابل مجازات باشد (بزرگمهری،۱۳۸۸)

مقوله تروریسم و مبارزه با آن در اسناد متعدد سازمان کنفرانس اسلامی مورد بحث قرار گرفته است. این اسناد شامل:

۱- اعلامیه مکه المکرمه مصوب سومین کنفرانس سران، مکه ۱۹۸۱

۲- قطعنامه شماره پ ۶/۱۶ مصوب ششمین کنفرانس سران، داکار ۱۹۹۱

۳- قطعنامه شماره پ ۷/۴۷ مصوب هفتمین کنفرانس سران، کازابلانکا ۱۹۹۴

۴- قطعنامه شماره ۷/۴۳، کازابلانکا ۱۹۹۴

۵- کنوانسیون سازمان کنفرانس اسلامی در مبارزه با تروریسم بین المللی، جولای ۱۹۹۹

۶- اعلامیه کولالامپور، آوریل ۲۰۰۲

۷- قطعنامه شماره پ ۳۳/۱۲ باکو ۲۰۰۶

سازمان کنفرانس اسلامی در هفت سندی که از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۶ میلادی به تصویب رسانده است مستمراً ضرورت استثناء نمودن فعالیت های جنبش استقلال طلبانه، مبارزه با اشغالگران در رژیم های نژادپرست را از اقدامات تروریستی یادآور شده است. این سازمان در مقدمه سند کنوانسیون سازمان کنفرانس اسلامی در مبارزه با تروریسم بین المللی مصوب جولای ۱۹۹۹ بر مشروعیت حق ملل برای مبارزه علیه اشغالگران بیگانه و استعماری و رژیم های نژادپرست با تمامی ابزار، شامل مبارزه مسلحانه برای آزادسازی سرزمین های خود و کسب حقوق در زمینه حق تعیین سرنوشت و استقلال، که منطبق با اهداف و اصول منشور و قطعنامه های سازمان ملل، تأکید کرده است. (بزرگمهری، ۱۳۸۷)