۲-۶-۲-۴٫ مدیریت زنجیره تامین سبز و عملکرد سازمانی

صنایع باید توجه داشته باشند که از لحاظ زیست‌محیطی برای طراحی محصولات جدید خود مسئول هستند (گونزالس بنیتو، ۲۰۰۸)[۱۱] و باید محصولاتی را طراحی کنند که کمترین میزان آلودگی و هزینه را برای محیط‌زیست داشته باشد. بنابراین لازم است تلاش‌های مشترکی بین تولید‌کنندگان و تامین کنندگان صورت گیرد تا برای ایجاد سیستم های سبز و منطبق با مقررات زیست محیطی در تولید، دست به کار شوند. سرنوشت یک محصول، از نظر میزان آلودگی در پایان چرخه‌ی عمر یکی از مسائلی است که در مرحله طراحی و انتخاب مواد و فرآیند، قابل تصمیم‌گیری می‌باشد (زو و سارکیس، ۲۰۰۸)[۱۲]. لازم به ذکر است، یکی از ابزارهای مهمی که در اختیار شرکت‌های تأمین کننده است و در مدیریت زنجیره تامین سبز، حائز اهمیت به شمار می‌رود همکاری با شرکت‌های خریدار است. ممکن است محصولات شرکتی به بازارهای جهانی صادر شود و خارج از مرزهای جغرافیایی، مشتری داشته باشد اما شرکت‌های تامین‌کننده‌ی او از شرایط زیست‌محیطی کشور مقصد بی اطلاع باشند. بنابراین شرکت‌های خریدار باید با اطلاع‌رسانی و اقدامات دیگر، تامین‌کنندگان را در مورد مقررات پیچیده‌ای که در بازارهای مختلف بین‌المللی لازم‌الاجراست، حمایت کنند (لی و کلاسسن۲۰۰۸[۱۳]، لی،۲۰۰۹[۱۴]).

۲-۶-۲-۵٫ تامین‌کنندگان و  مدیریت زنجیره تامین سبز

در اروپا ۷۶% از شرکت‌ها، کوچک‌و‌متوسط هستند. این شرکت‌های کوچک‌و‌متوسط مسئول ۶۰ تا ۷۰ درصد کل آلودگی صنعتی، ۴۰ تا ۴۵ درصد از تولید گازهای گلخانه‌ای، ۴۰ درصد از مصرف آب و انرژی و۷۰ درصد از تولید زباله‌های صنعتی قارّه‌ی سبز هستند (هراس و آما، ۲۰۱۰)[۱۵]. طبق آمارهای منتشره در سال ۲۰۰۹، درصد بالایی از شرکت‌های کره‌جنوبی در زمره‌ی شرکت‌های کوچک و متوسط هستند که تامین‌کنندگان شرکت‌های بزرگ به شمار می‌روند و در حال جدال برای کنارآمدن با تغییرات در محیط کسب‌ و‌ کار خود هستند و شرکت‌های جهانی برجسته‌ی کره‌ای برای تطابق با قوانین وضع‌شده‌ی جدید زیست‌محیطی، در حال پیاده سازی نظام مدیریت محیط‌زیست و استانداردها، در زنجیره تامین خود هستند. با این حال هنوز تعدادی از تامین‌کنندگان نتوانسته‌اند برای رسیدن به سطح مطلوب عملکرد زیست‌محیطی خود‌ توسط شرکت‌های خریدارشان و همچنین بعنوان مصرف‌کنندگان کاری بکنند(کردانو و همکاران، ۲۰۱۰)[۱۶]‌ شرکت‌های کوچک‌و‌متوسط در نحوه مدیریت و نیروی انسانی که دارند، متفاوت هستند و این موضوع می‌تواند بر عملکردشان تأثیرگذار باشد. با توجه به کمبود منابع انسانی و قابلیت نوآوری، شرکت‌های کوچک‌و‌متوسط در دستیابی به عملکرد مطلوب در طرح‌هایشان دچار مشکل هستند. (به عنوان مثال اجرای مدیریت کیفیت و یا مدیریت زنجیره تأمین) اما شرکت‌های بزرگ و صنایع بالادستی به نتایج بسیار عالی در تمام زمینه‌های دانش مدیریت پروژه از جمله مدیریت زمان، مدیریت هزینه، مدیریت کیفیت، مدیریت ریسک و … دست یافته‌اند. مطمئنا‌ً برخی از شرکت‌های متوسط نیز زیرساخت‌های خوبی را با سطح بالای تخصص، برای تطابق با فشار خارجی و تغییر در بازار توسعه داده‌اند. با این حال همانطور که قبلا‌ً هم ذکر شد، بنگاههای کوچک ومتوسط  به علت عدم آگاهی، تخصص، منابع مادی و انسانی در حال جدال با اجرای شرایط جدید از سوی شرکت‌های خریدارشان هستند (لی‌و‌همکاران، ۲۰۱۲)[۱۷]. اغلب شرکت‌های کوچک ومتوسط دارای استراتژی زیست‌محیطی ناکافی، سطح آگاهی زیست‌محیطی پایین و تکنیک‌های مدیریت زیست‌محیطی اندکی هستند (سارکیس و دیک‌شورن، ۲۰۰۷)[۱۸]. بیشتر آن‌ها نسبت به مسائل مدیریت زیست‌محیطی بی‌توجه هستند. بنابراین تامین‌کنندگان می‌توانند باعث پیشرفت شرکت‌های مشتری خود در مدیریت زنجیره تامین سبز باشند (لی و کلاسسن، ۲۰۰۸)[۱۹]