صندوق پژوهش و فناوری

صندوق غیردولتی پژوهش و فناوری که به منظور ایجاد زمینه های مشارکت و سرمایه گذاری بخش غیردولتی و حمایت کمی و کیفی از فعالیتهای پژوهشی کاربردی- توسعه ای و فناوری و همچنین ارائه خدمات مالی ویژه و منحصر به فرد به کارآفرینان متخصص و نوآوران با حمایت دولت و پارک علم و فناوری, مستند بر ماده 100 قانون برنامه سوم توسعه کشور, مکرر در ماده 45 قانون برنامه چهارم توسعه و بر اساس مجوز کارگروه مربوطه تشکیل میگردد.

سرمایه گذاری

سرمایه گذاری ( Investment ) عبارت است از هر گونه فدا کردن ارزشی در حال حاضر ( که معمولاً مشخص است ) به امید به دست آوردن هر گونه ارزشی در زمان آینده ( که معمولاً اندازه یا کیفیت آن نامعلوم است ). به عبارتی سرمایه گذار در حال حاضر ، ارزش مشخصی را فدا می کند تا در قبال آن در آینده ارزش خاصی که مورد نظرش است بدست آورد ؛ مثل پرداخت وجهی بابت خرید سهام به امید بدست آوردن سودهای مشخصی از آن در آینده .

سرمایه گذاری ریسک پذیر

سرمایه ریسک پذیر، سرمایه ای است که به همراه کمک های مدیریتی در اختیار شرکت های نوپا و کوچک که به سرعت در حال رشد و دارای آینده ای اقتصادی هستند، قرار می گیرد که این سرمایه از جمله منابع مهم تأمین مالی شرکت های کوچک و نوپا محسوب می شود. شرکت های پیشتاز در سرمایه گذاری خطرپذیر، بیشتر شرکت ها یا تعاونی هایی هستند که منابع مالی آنها بیشتر توسط صندوق های بازنشستگی، بنیادها، سرمایه گذاران خارجی و یا خود بنیادگذاران تأمین می شود.

ساختار گزارش تحقیق
این تحقیق مشتمل بر پنج فصل به شرح زیر می باشد :

فصل اول ابتدا با مقدمه ای آغاز گردیده و با بحث تعریف مسئله دنبال میگردد،بعد ازآن ضرورت و اهمیت تحقیق بیان شده سپس اهداف پژوهش ذکر گردیده و پس از آن فرضیات پژوهش ارائه شده است .در ادامه ضمن بیان قلمرو تحقیق ،روش تحقیق تشریح شده است  و درآخر واژه های تخصصی تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است .

فصل دوم تحقیق به بیان نظری تحقیق و ادبیات آن اختصاص یافته که ابتدا با تعریفی از سرمایه گذاری و سرمایه ریسک پذیر شروع شده است . به دنبال آن سابقه سرمایه گذاری در ایران ارائه گردیده و سپس تاریخچه ای از ایجاد سرمایه گذاری ریسک پذیر و سیر فعالیت آن  ها بیان گردیده است . در ادامه توضیحات درباره معنی و مفهوم صندوق پژوهش و فناوری بیان شده است.سپس روش های علمی تحقیق  نیز به تفکیک مورد رسیدگی قرار گرفته و درآخر پیشینه مرتبط با تحقیقات انجام یافته در ارتباط با موضوع آمده و با بحثی در مورد عوامل موثر بر سرمایه گذاری ریسک پذیر ،فصل دوم به پایان رسیده است .

فصل سوم به بیان متولوژی تحقیق پرداخته است ،در این فصل پس از بیان مقدمه ای به مواردی همچون روش های علمی تحقیق و ابزارآن و موضوعاتی همچون روش های گردآوری اطلاعات ،جامعه آماری تحقیق ،حجم نمونه و محدودیت های آن مورد مطالعه قرار گرفته است .سپس روش های اجرای پژوهش یا به عبارت دیگر فرآیند پژوهش مورد بررسی واقع شده و درآخر نرم افزارهای به کار گرفته شده در این پژوهش معرفی گردیده است .

فصل چهارم به تجزیه و تحلیل اطلاعات ، اختصاص یافته است . در ابتدای این فصل یافته های تحقیق به صورت جداولی بیان شده است و در ادامه مورد تجزیه و تحلیل تفضیلی واقع شده  است. همچنین در پایان اعتبار آن ها سنجیده شده و پیش بینی های لازم صورت پذیرفته است .

فصل پنجم به بیان نتایج و ارائه پیشنهادات محقق اختصاص یافته ،سپس این نتایج مورد تجزیه و تحلیل واقع شده اند و در پایان ضمن بررسی محدودیت های تحقیق پیشنهادات جهت انجام تحقیقات آتی بیان شده است.

بخش آخر نیز به معرفی منابع و مآخذ تحقیق و ارائه چکیده ای از پژوهش به زبان انگلیسی اختصاص یافته است.

خلاصه و جمع بندی :
در این فصل سعی شد تا ضمن بررسی کلیات پژوهش ، تعریف مسئله بیان گردد. همچنین ضرورت و اهمیت تحقیق بیان گردیده و سپس اهداف پژوهش ذکر گردیده و پس از آن سوالات پژوهشی ارائه شده است .در ادامه ضمن بیان قلمرو تحقیق ،روش تحقیق تشریح شده است  و درآخرواژه های تخصصی تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.

2-1- مقدمه

امروزه تکنولوژی با زندگی بشر چنان آمیخته است که به آسانی حضور آن را حس نمی کنیم. تکنولوژی همه جا حضور دارد تا آنجا که نقش مهم آن را در نظر نمی گیریم. طی سال ها دانشجویان و استادان و پژوهشگران سراسر جهان تلاش کردند تا قوانین مناسبی برای به کارگیری تکنولوژی فراهم آورند و کسب و کار جهانی را بهبود بخشند. از سوی دیگر، تکنولوژی به مؤثرترین عامل رقابت در دنیای امروز و مدیریت آن به یکی از دغدغه های مهم کسب و کار جهانی تبدیل شده است. بنابرین در این فصل سعی می شود ضمن آشنایی با سرمایه ریسک پذیر، ارتباط آن با تکنولوژی و همچنین سازمان های ارائه دهنده این نوع سرمایه مشخص شوند.

2-2- سرمایه گذاری ریسک پذیر

سرمایه ریسک پذیر، سرمایه ای است که به همراه کمک های مدیریتی در اختیار شرکت های نوپا و کوچک که به سرعت در حال رشد و دارای آینده ای اقتصادی هستند، قرار می گیرد که این سرمایه از جمله منابع مهم تأمین مالی شرکت های کوچک و نوپا محسوب می شود. شرکت های پیشتاز در سرمایه گذاری خطرپذیر، بیشتر شرکت ها یا تعاونی هایی هستند که منابع مالی آنها بیشتر توسط صندوق های بازنشستگی، بنیادها، سرمایه گذاران خارجی و یا خود بنیادگذاران تأمین می شود.(باقری و محبوب،1385)

از آنجا که نتیجه فعالیت های مبتکرانه و نوآورانه قدری نامطمئن است بانک ها اغلب تمایل کمتری برای سرمایه گذاری در این گونه طرح ها نشان می دهند. از این جهت کارآفرینانی که سرمایه کافی را برای اجرای طرح خود ندارد و به موفقیت آن طرح امیدوار و اطمینان نسبی دارد به سراغ بازار سرمایه ریسک پذیر می روند. سرمایه گذاران ریسک پذیر معمولاً دارای ویژگی ها ی ذیل هستند:

منابع مالی شرکت های نوین و کوچک و به سرعت در حال رشد را تامین می کنند.
در مالکیت این شرکت ها سهیم می شوند.
در توسعه محصولات و خدمات نوین مشارکت می کنند.
با مشارکت فعالانه خود برای شرکت مورد نظر ارزش آفرینی می کنند.
با انتظار کسب سود فراوان ریسک بیشتری را می پذیرند.
جهت گیری بلندمدت دارند.
بنابرین مشارکت شرکت های سرمایه گذاری ریسک پذیر تنها به تأمین مالی محدود نمی شود، بلکه شامل ارائه حمایت ها و مشاوره های مداوم نیز می باشد. همچنین این شرکت ها نقش های عملی و اجرایی دارند و از آنجا که مانند سایر مالکان شرکت در ریسک شرکت شریکند، هماهنگی نزدیکی با اهداف آنان دارند. سرمایه گذاران خطرپذیر هنگام بررسی شرکت ها ی پیشنهادی برای سرمایه گذاری شایستگی های فنی و تجاری آنان را بررسی می کنند. این گونه سرمایه گذاران با ایجاد نوعی سبد سرمایه و سرمایه گذاری همزمان در چند شرکت نوپا ریسک خود را کاهش می دهند. ده ها سال است که سرمایه گذاران ریسک پذیر با حمایت از شرکت های کوچک نقش بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت اقتصادی و بخصوص در کارآفرینی داشته است. شرکت هایی مانند اپل، مایکروسافت، اینتل، جنتک از معروف ترین شرکت هایی هستند که در مسیر ابتدایی خود از سرمایه های خطر پذیر استفاده نموده اند. میزان سرمایه گذاری از 1995 تا سال 2000 تقریباً دو برابر شده است. تحقیقات نشان داده که در اقتصاد نوین وجوه سرمایه گذاری ریسک پذیر برای رشد و ایجاد اشتغال ضروری است.

شرکت های سرمایه گذاری ریسک پذیر بیشتر در شرکت هایی سرمایه گذاری می کنند که طی 5 تا 7 سال پس از آن ظرفیت سودآوری بالایی داشته باشند. با وجود اینکه اکثر سرمایه گذاری ها در شرکت های نوپا صورت می گیرد اما گاهی اوقات بر روی گسترش فعالیت های شرکت های دیگر سرمایه گذاری می کنند اما در اکثر موارد سرمایه گذاری های ریسک پذیر در بخش صنعت های بسیار پیشرفته صورت می گیرد.