ضمانت نامه بانکی تضمینی، نخست در حقوق آمریکا و انگلیس مورد پذیرش قرار گرفت و سپس به صورت یک ابزار بازرگانی بین المللی درآمد. در حقوق فرانسه نیز ضمانت نامه بانکی، یک پدیده حقوقی نوین است. قواعد آن در رویه قضایی و دکترین در حدود سال ۱۹۱۱۴ و چارچوب دقیق آن در سالهای بعد آشکار گردید. آرایی که در دائره المعارف حقوق مدنی فرانسه ذکر شده مربوط به سالهای پس از ۱۹۶۷ است. ولی ویژگی های اساسی این نوع ضمانت نامه با صدور دو رأی از دیوان تمیز در سال ۱۹۸۲ مشخص گردید. این آراء هر گونه استناد به قواعد مربوط به ضمان عقدی را در تفسیر مسائل حقوقی ضمانت نامه های بانکی منع کرده اند. بنابراین می توان گفت ضمانت نامه بانکی یک شیوه قراردادی و تابع قواعد مربوط به خود و شرایط عمومی صحّت قراردادهاست(کاشانی،۱۳۸۵).