یا به مسیر اصلی باز گردد.
پس از تعیین محدوده حفاظت شده ومرزهای ان در گام بعدی ، باید موانع ونقاط خطر در این محدوده معیین
کرد وسپس جهت ایمن سازی ان اقدام نمود . دراین راستا گزینه های زیر در دسترس هستند.
- برداشتن عامل خطر یاطراحی مجدد شیب به گونه ای که قابل پیمایش باشد.
- جابجا کردن عامل خطربه نقطه ای که احتمال تصادم کمتری وجود دارد . مانند بالای شیب ، پشت حفاظهای
ایمنی ، پشت دیواره ها

کاهش شدت برخورد با عامل خطر با بهره گرفتن از یک وسیله شکست پذیر
- جهت دهی دوباره به وسیله نقلیه توسط سپرکردن عامل خطر بایک حفاظ طولی ویا ضربه گیر
- دادن اگاهی لازم به راننده از وجود خطر توسط تابلو وعلایم هشداردهنده
مدیریت ایمنی و تصادفات

امروزه مسئله ایمنی در تردد یکی از اصول اولیه مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل است

مطالعات نشان می دهد که هر ساله در اغلب کشورهای جهان سوم بر تعداد کشته شدگان ناشی از
تصادفات افزوده می شود. یکی از دلایل بروز اینگونه حوادث ناگوار عدم رعایت مسائل ایمنی در
طراحی و برنامه ریزی ، حمل و نقل و ترافیک می باشد.
در حوادث و تصادفات جاده ای سه عامل انسان ، وسیله نقلیه و راه موثر می باشند. بعبارت بهتر
سه ضلع مثلث خطر یا تصادف را تشکیل می دهند ولی باید اذعان نمود که ارائه یک سطح کیفی
مناسب از تسهیلات حمل و نقل در حیطه وظایف مسئولین و دست اندرکاران سیستم حمل و نقل
می باشد. از طرفی عدم رعایت موارد و استانداردهای مرتبط با ایمنی در مراحل امکان سنجی ،
طراحی ، ساخت ، بهره برداری پروژه های مرتبط با راه موجب شکل گیری مقاطع حادثه خیز در
شبکه راه های کشور می گردد.
احتمال کاهش تصادفات از طریق اقدامات کم هزینه مهندسی در نقاط خطرناک بسیار زیاد است ،
برای مثال استفاده از تابلوها و خط کشی خطوط و ارائه نواحی امن برای انتظار خودروهای گردش
کننده و همچنین استفاده از تجهیزات ایمنی راه ها می توانند سبب کاهش قابل توجه تصادفات
گردد. در این بخش سعی می گردد روش های کنترل بازرسی ایمنی و رابطه آن با کاهش آمار