۲-۲-۶-۲-             تجهیز و آماده سازی مدرسه

– آماده سازی سایت رایانه ای مدرسه

– برآورد، خرید و نصب تجهیزات و سخت افزار

– آماده سازی کلاس ها

– راه انداری پورتال مدرسه

۲-۲-۶-۳-             آموزش و تجهیز نیروی انسانی

– به کارگیری نیروی فنی

– آموزش معلمان

– آموزش دانش آموزان

– آموزش و فرهنگ سازی اولیاء

۲-۲-۶-۴-             آماده سازی محتوا

– بررسی، ارزیابی و به کارگیری محتوای موجود

– تولید محتوا

۲-۲-۶-۵-             برگزاری کلاسهای آموزشی مبتنی بر محتوای چندرسانه ای

– برنامه ریزی و برگزاری کلاسهای مبتنی بر محتوای چندرسانه ای

– برگزاری آزمون های الکترونیکی از طریق سیستم مدیریت یادگیری

۲-۲-۶-۶-             ارزیابی و سنجش

– ارزیابی میزان دستیابی به اهداف

– بازنگری برنامه (زمانی و همکاران، ۱۳۸۹: ۵۶).

۲-۲-۷-          مهم ترین مشکل مدیران در هوشمند سازی مدارس

 عدم آشنایی با زیر ساخت های لازم جهت راه اندازی مدارس هوشمند

 عدم آشنایی کافی با تجهیزات مورد نیاز جهت هوشمند سازی مدرسه

 عدم آشنایی با نرم افزارهای مورد نیاز

 عدم شناخت شرکت های وارد کننده و نمایندگی های مجاز و قیمت های واقعی تجهیزات

 عدم وجود ردیف بودجه برای تجهیز مدارس به تکنولوژی های نو

 عدم برگزاری  دوره ی ضمن خدمت برای آشنایی و معرفی تجهیزات به  معلمان و مدیران (صالحی و کاشانی، ۱۳۸۶: ۴۱).

۲-۲-۸-          ضرورت ایجاد مدرسه هوشمند

تافلر در کتاب شوک آینده می نویسد: فناوری آینده به میلیون ها افراد کم سوادی که حاضر باشند هر کار تکراری را انجام دهند، و کورکورانه دستورات دیگران را می گیرند و از مقامات اطاعت محض می کنند، نیاز ندارد؛ بلکه به انسان هایی نیاز دارد که داوری های دقیق و فهیم داشته باشند و راه خویش را در محیط های تازه پیدا کنند و روابط را در واقعیتی که به سرعت در حال تغییر است، تشخیص و تمییز دهند (عبادی، ۱۳۸۴: ۸۳).  با توجه به کاربرد وسیع اینترنت، نیازهای آموزشی فارغ التحصیلان مدارس، دانشگاه ها و مراکز آموزشی نیز طبعاً متفاوت شده و باید مهارت های لازم در این خصوص را فراگیرند (احمدی و ویرجینیاری، ۱۳۸۲: ۴۰).

امروزه با ورود رایانه به عرصۀ آموزش، به ویژه زمانی که رایانه ها به شبکه های اطلاعاتی متصل       می شوند، تغییرات عمده ای در کلاس های درس ایجاد شده است که تغییر در ساختارهای آموزشی، الگوهای رفتاری درون نظام آموزشی، و حتی محتوای آموزشی را به دنبال داشته است. این درحالی است که در نظام آموزشی سنتی، فراگیران را برای جامعه ای صنعتی که بر ساخت اشیاء در چارچوب تولیدات صنعتی تأکید دارد، آماده می کند. اما امروز ضروری است که فرایند آموزشی متناسب با جامعۀ اطلاعاتی دگرگون شود. به همین منظور بسیاری از کارشناسان تعلیم و تربیت معتقدند که نظام های آموزشی به جای انتقال یک جانبه اطلاعات و محفوظات، باید «برنامه تغییر» را آموزش دهند و فراگیران را برای مواجهه با تغییرات آماده کنند (عبادی، ۱۳۸۴: ۸۸).

مرکز آمار و فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش و پرورش (۱۳۹۰) افزایش سطح کیفی یاددهی-یادگیری در مدارس، به روزآوری مستمر دانش در کشور همگام با توسعه علوم در دنیا، ایجاد بستر فرایند یادگیری مستمر دانش آموزان در داخل و خارج از مدرسه، بازگرداندن مرجعیت علمی به معلمان، تربیت دانش آموزان برای عصر حاضر و آینده، تعامل مستمر اولیا و مربیان، و بهره گیری از فناوری های نوین در امر یاددهی- یادگیری را از دلایل ضرورت هوشمندسازی مدارس معرفی کرده است.

دورنمای ایجاد مدارس هوشمند، بیانگر مقصد آرمان گرایانه ای است که وزارت آموزش و پرورش کشورمی کوشد تا با بهره گیری از فناوری اطلاعات بدان دست یابد. در عبارت چشم انداز مدارس هوشمند، آینده به گونه ای ترسیم و تصویر می شود که کاربردها و خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات در حد بالایی به کار گرفته شده و مدارس فعلی نیز به عنوان مدارس هزاره ی سوم با بهره گیری از فناوری های نوین توانمند شده باشند. از این رو، باید به مسائل اصلی و ضرورت ایجاد مدرسه ی هوشمند اشاره نمود. این الزامات به عنوان پیشران های اصلی و به منظور تحقق دورنمای ایجاد مدارس هوشمند معرفی می‌گردند:

– افزایش سطح کیفی یاددهی-یادگیری در مدارس کشور همگام با توسعه ی فاوا در کشور و دنیا

– به روز آوری مستمر دانش در کشور همگام با توسعه ی علوم در دنیا

– ایجاد بستر فرایند یادگیری مستمر دانش آموزان در داخل و خارج از مدرسه

– باز گرداندن مرجعیت علمی به معلمین

– تربیت دانش آموز برای عصر حاضر و آینده

– تعامل مستمر اولیاءء و مربیان

– بهره گیری از فناوری های نوین در امر یاددهی- یادگیری (صالحی و کاشانی، ۱۳۸۶: ۷۹).

با توجه به گستردگی بحث در این مورد می توان از دو منظر کلی به این موضوع نگریست. ابتدا        می بایست بررسی کرد که آیا اساساً نیازی به ایجاد تغییر و تحول در سیستم آموزشی سنتی و آن هم مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات وجود دارد؟ و اگر چنین است مدرسه ی هوشمند می تواند وسیله ای برای رسیدن به تحولی نظام مند در سیستم آموزش باشد یا نه؟ در ادامه به صورت اجمال به این دو سئوال پرداخته می‌شود.

۲-۲-۹-          ضرورت تحوّل نظام آموزشی با بهره گرفتن از فناوری اطلاعات

ضرورت تحوّل را علاوه بر عوامل تأثیر گذار آن، در بالندگی و بهبود سازمان‌ها، بهبود در کیفیت زندگی نیز می‌توان یافت. سازمان‌ها تحت فشارعوامل متعددی همچون پیچیدگی وقایع، سرعت پیشرفت فناوری، افزایش رقابت چشم‌گیر در ارائه‌ی خدمات و تولیدات و نیاز طبیعی و درونی انسان‌ها در مجموعه نظام هستی، قراردارند. این عوامل سازمان‌ها را در مقابل تغییر و تحول خلع سلاح نموده و آنان را وادار به پذیرش و برنامه‌ریزی جدی می‌کند (عبدالوهابی و همکاران،۱۳۹۱: ۴۱). امروزه بیشتر تغییرات فناوری، حول محور ارائه‌ی دستگاه‌های جدید، ابزار نوین خودکار کردن دستگاه‌ها با به‌کارگیری رایانه‌های پیشرفته دور می‌زند. اغلب عوامل رقابتی یا نوآوری‌های صنعتی ایجاب می‌کند که عامل تغییر، روش‌های عملی، ابزار یا دستگاه‌های جدید را عرضه کنند. از طرفی با گسترش رایانه در این سال‌ها شاهد تغییرات فناوری به صورتی گسترده هستیم. فناوری اطلاعات و ارتباطات در عصر حاضر از مؤثرترین مؤلفه‌هایی است که ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها را تحت تأثیر قرار داده و موجب تغییر سبک زندگی‌ها شده است. تعلیم و تربیت در معنای اخص خود بی تأثیر از این تغییرات نیست.  هم رشد و گسترش این حوزه از دانش بشری مدیون نظام آموزشی است و هم نظام آموزشی از این تکنولوژی بهره می گیرد، در راستای ایجاد تحوّل در نظام آموزش و پرورش و به‌کارگیری فناوری پیشرفته، شورای عالی آموزش و پرورش، سند فناوری اطلاعات و ارتباطات را از تصویب گذرانده است. در این سند نهاد آموزش و پرورش به‌عنوان مؤثرترین دستگاه آموزشی و تربیتی کشور در تحقق اهداف و زیرساخت‌های امور فرهنگی، علمی و فناوری مورد نیاز در افق چشم‌انداز، خود نیازمند تحوّل و دگرگونی و اصلاح در جهت کسب توانمندی‌های لازم برای ایفای مأموریت‌های محوله است.