پایان نامه ارشد رشته مدیریت بازرگانی: تاثیر سرمایه فکری بر ارزش افزوده اقتصادی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران ارسال شده در 1 اردیبهشت 1399 توسط نویسنده محمدی در بدون موضوع دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه دانشکده تحصیلات تکمیلی پایان نامه جهت دریافت کارشناسی ارشدرشته مدیریت بازرگانی گرایش مدیریت مالی(MA) عنوان: تاثیر سرمایه فکری بر ارزش افزوده اقتصادی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران استاد راهنما: دکتر فرهاد شاه ویسی استادمشاور: دکتر بابک جمشیدی نوید برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده درج نمی شود تکه هایی از متن به عنوان نمونه : چکیده: درطی سالیان اخیرسرمایه فکری به عنوان یکی ازاساسی ترین شاخص ها برای ارزیابی رشدوتوسعه یافتگی کشورهامدنظرقرارگرفته است.دراقتصاددانش بنیان امروزموفقیت سازمانها به توانایی مدیریت سرمایه های فکری بستگی داشته وبرای اینکه بتوان این دارایی ها را مدیریت کرد ابتدا باید آنهارا شناسایی واندازه گیری نمود. صاحب نظران حوزه سرمایه فکری،این مفهوم رادرسه حیطه سرمایه انسانی،سرمایه ساختاری وسرمایه رابطه ای یامشتری تعریف می کنند. به تعبیری ساده شاید بتوان سرمایه فکری را بستهای دانشی تشکیلشده ازمجموعه منابع نامشهود و پنهان،اصول، فرهنگ، الگوهای رفتاری، قابلیت ها، شایستگیها ، ساختارها، ارتباطات، فرآیندها و پردازشهای منجر یامنتج ازدانش، بهحساب آورد . ازسوی دیگرارزیابی عملکردازمنظراقتصادی ومالی ازمسائل مهم درفراینداداره بنگاه های اقتصادی وتصمیم گیری مالی محسوب می گردد.ارزیابی منطقی عملکردبه شناخت،تبیین وبه کارگیری شاخص های مالی وغیرمالی بستگی دارد.ازجمله شاخص های مالی بااهمیت،ارزش افزوده اقتصادی است.ارزش افزوده اقتصادی نشان دهنده وابستگی وارتباط مستقیم ارزش شرکت به عملکردمدیریت است .تفاوت بین ارزش افزوده اقتصادی وسایرمعیارهای ارزیابی عملکرد درمحاسبه هزینه کلیه منابع تامین مالی (وازجمله هزینه های فرصت صاحبان سهام) است .بنابراین آنچه دراین معیاراهمیت دارداین است که،شرکت بتواند بازدهی بیش ازهزینه سرمایه منابع مالی خودبه دست آورد. هدف اصلی این پژوهش مطالعه روابط بین شاخص های سرمایه فکری مطابق بامدل آنته پالیک ونیزمطالعه تاثیراین شاخص هابرارزش افزوده اقتصادی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران درفاصله زمانی1388-1384می باشد. شاخص های سرمایه فکری برمبنای مدل پالیک عبارتنداز:کارایی سرمایه بکارگرفته شده،کارایی سرمایه انسانی وکارایی سرمایه ساختاری. فرضیات تحقیق براساس اطلاعات کلی61شرکت پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران که به شیوه حذف سیستماتیک انتخاب شده اند مورد آزمون قرارگرفته اند.همچنین روش های آماری مورداستفاده دراین پژوهش تحلیل همبستگی ورگرسیون های خطی ساده وچندگانه بوده اند. نتایج تحقیق درسطح اطمینان 95% بیانگرآن است که درمجموع سال های یادشده بین کارایی سرمایه بکارگرفته شده وکارایی سرمایه انسانی، کارایی سرمایه بکارگرفته شده و کارایی سرمایه ساختاری و کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری رابطه معنی داری وجودداشته است؛همچنین به صورت مجزا وهمزمان بین کارایی سرمایه به کارگرفته شده و ارزش افزوده اقتصادی،کارایی سرمایه انسانی وارزش افزوده اقتصادی وکارایی سرمایه ساختاری وارزش افزوده اقتصادی رابطه معنی داری وجودداشته است. مقدمه: با وقوع دگرگونی های عظیم درعرصه تکنولوژی و فناوری اطلاعات، ازسالهای بعداز1990 و تغییرپارادایم حاکم بر اقتصاد صنعتی شاهد پدیداری اقتصادی مبتنی براطلاعات و دانش هستیم که اساس وبنیان آن برمحورسرمایهفکری استواراست. دراین اقتصاد،دانش به عنوان مهمترین سرمایه،جایگزین سرمایه های مالی وفیزیکی شده است و موفقیت هرسازمانی به توانایی مدیریت صحیح این دارایی ها بستگی دارد. امروزه ضرورت رشد وتوسعه سرمایه های فکری به عنوان مهمترین منبع ارزش آفرین برای سازمان ها یک الزام جدی درسطح کلان ملی ودرعرصه کسب وکاراست ومیزان رشد وتوسعه آن به سرعت به شاخصی درتوسعه یافتگی کشورها تبدیل شده است. دردنیای رقابت محورمعاصرموفقیت سازمانها به شناسایی ، اندازه گیری و توانایی مدیریت دارایی های نامشهود بستگی داشته و سازمان ها برای فراهم نمودن حداکثر شرایط لازم برای دستیابی به اهداف و استراتژی ها، نه تنها باید سرمایه های فکری خود راشناسایی، اندازه گیری و مدیریت کنند بلکه می باید همواره سعی کنند تا این گونه دارایی ها را بطور مستمر ارتقاء و بهبود بخشند . واضح است سازمانهایی که نتوانند دارایی های دانشی خود را بطور مستمر ارتقا دهند، بقاء و حیات خود را با خطرمواجه خواهند کرد. ازاین رو امروزه دسته بندی دارایی های سازمان ، شناخت وتعریف سرمایه های فکری، مدل ها و روش های اندازه گیری سرمایه فکری ، وشیوه های گزارش دهی داخلی و خارجی سرمایه فکری دارای اهمیت شده است . همچنین امروزه مشخص شده است استفاده از معیارهای سنتی حسابداری برای ارزیابی عملکرد وارزش سهام شرکت ها دیگرنمی تواند جامع ومانع باشد زیرا این شاخص ها تنها می توانند دارایی های مشهود وفیزیکی را اندازه گیری نمایند درحالی که بخش عظیمی از ارزش وثروت سازمان ها وشرکت ها را دارایی های نامشهودی تشکیل می دهند که چون در صورت های مالی اساسی نظیرترازنامه آورده نمی شوند ناگزیرتوسط این معیارهاقابل سنجش نیستند. ازاین روباتوجه به نقصان معیارهای سنتی حسابداری برای ارزیابی عملکردوارزش سهام به ویژه درسنجش دارایی های نامشهوددرسال ۱۹۸۲ از سوی موسسه امریکایی «استرن و استوارت» ابزار تحلیلی جدیدی بنام ارزش افزوده اقتصادی بهکار گرفته شد که باتوجه به اینکه روشی نوآورانه، برای یافتن ارزش واقعی شرکت و ارزش مدیران آن بود به سرعت مورد پذیرش جامعه شرکتها قرار گرفت . به طورکلی براساس مبانی ارزش افزوده اقتصادی : اولاً شرکت بهطور واقعی سودآور نیست، مگر اینکه درآمدهایش بیش از هزینه فرصت از دست رفته آن شرکت باشد وثانیاً ثروت برای سهامداران زمانی ایجاد میشود که مدیران شرکت، تصمیمات سرمایه گذاری را طوری اتخاذ کنندکه خالص ارزش فعلی (NPV) آنها مثبت باشد. بنابراین امروزه ازیک سو به لحاظ موفقیت روش ارزش افزوده اقتصادی به عنوان یکی ازبهترین معیارهای سنجش وارزیابی عملکرد وازسوی دیگر رشد اهمیت سرمایه فکری، به عنوان یک ابزارمؤثر برای ایجاد ارزش و افزایش رقابت شرکت ها حائزاهمیت وضرورت است که این مفاهیم درحوزه اقتصاد ایران وبه ویژه جامعه بورس کشور به منظور مقایسه شرکتهای مختلف،تعیین ارزش واقعی وحتی بهبود کنترلهای آنها موردبررسی و مطالعه قرار گیرند. پیشینه تحقیق: ادامه مطلب
آخرین نظرات